Λεξικό Μαγειρικής

Βρούβες

Με τον όρο αυτό ο λαός μας περιγράφει όλα τα άγρια χόρτα που τρώγονται ως λαχανικά. Στην πραγματικότητα συναντάμε 5 είδη φυτών που ανήκουν όλα στην κατηγορία του σιναπιού (λαψανίδες, γλυκόβρουβες, ραπανόβρουβες, πικρόβρουβες, αγριόβρουβες).

Βαλεριάνα

Τρυφερά στρογγυλεμένα πράσινα φύλλα σαλάτας με ήπια γεύση που νοστιμίζουν τις πράσινες ανάμεικτες σαλάτες.

Γλιστρίδα

Δροσιστικό λαχανικό που είναι υπέροχο ωμό στις καλοκαιρινές σαλάτες με σκόρδο και γιαούρτι. Συντηρείται στο ξίδι ή στο λευκό κρασί και στο αλάτι. Στη Σμύρνη και στα παράλια της Τουρκίας προστίθεται στο κοτόπουλο της κατσαρόλας.

Γλάσο

Λεπτή στρώση επικάλυψης των γλυκισμάτων φτιαγμένη από άχνη ή ψιλή ζάχαρη ενίοτε αρωματισμένη με καφέ ή βανίλια. Το γλάσο φτιάχνεται επίσης από σοκολάτα λιωμένη.

Γκρατέν

Το φαγητό που ψήνεται ή ολοκληρώνει το ψήσιμο του στον φούρνο ώστε να έχει στην επιφάνεια του μία χρυσορόδινη κρούστα που γίνεται από τυρί τριμμένο και φρυγανιά.

Γκοργκορντζόλα

Ιταλικό τυρί από αγελαδινό γάλα. Ανήκει στην ίδια ομάδα με το ροκφόρ είναι όμως πιο μαλακό, πιο ήπιο, πιο κρεμώδες και λιγότερο αλμυρό από αυτό.

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο

Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα ελαιόλαδο που έχει παραχθεί με φυσικές και μηχανικές μεθόδους, του οποίου η οξύτητα εκφρασμένη σε ελαϊκό οξύ δεν υπερβαίνει το 1g/100g και έχει τέλειο άρωμα, γεύση και υψηλή διατροφική αξία, σε αντίθεση με το απλό ελαιόλαδο στου οποίου την παραγωγή μεσολαβεί ανάμιξη παρθένου ελαιολάδου και εξευγενισμένου ελαιολάδου που οργανοληπτικά και φυσικοχημικά είναι υποδεέστερο του έξτρα παρθένου ελαιολάδου.

Ελληνικά τυριά Π.Ο.Π

Ο διακριτικός τίτλος ΠΟΠ, Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, θεσπίστηκε το 1992 από την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση για να χαρακτηρίσει προϊόντα των οποίων η ποιότητα, η γεύση και η μοναδικότητα συνδέεται άρρηκτα με τη γεωγραφική τους προέλευση. Έτσι, συνοδεύει την ονομασία τυριών των οποίων η παραγωγή, η μεταποίηση και η επεξεργασία λαμβάνουν χώρα σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή και με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Στην Ελλάδα, έχουμε 21 είδη αναγνωρισμένων τυριών Π.Ο.Π, τα ονόματα των οποίων προστατεύονται από τη νομοθεσία.

Ζύμη Πίτσας

Λεπτό φύλλο, τραγανό εξωτερικά και αφράτο στην καρδιά του, αυτή είναι αυθεντική, Ιταλική ζύμη για πίτσα. Η βάση και καρδιά της απόλαυσης πάνω στην οποία απλώνονται η σάλτσα τομάτας και τα υλικά της προτίμησής μας, για μια γνήσια ναπολιτάνικη εμπειρία.

Ζύμη Κουρού

Η ζύμη κουρού φτιάχνεται με αλεύρι, βούτυρο, αυγό και γάλα και όταν ψηθεί γίνεται μπισκοτένια και τριφτή.. Χρησιμοποιείται σε πίτες. τάρτες και πιτάκια με αλμυρή ή γλυκιά γέμιση.

Ζύμη Croissants

Tο μεγάλο μυστικό της επιτυχίας της ζύμης Croissants βρίσκεται στο ζύμωμα, που, όπως και οι σφολιάτες, παρασκευάζεται με εναλλασσόμενα στρώματα ζύμης και βουτύρου και κατά το ψήσιμο χωρίζεται σε αλλεπάλληλα λεπτά φύλλα, κάτι που χαρίζει πλούσια, ακαταμάχητη και βουτυρένια γεύση.

Ζεμάτισμα

Σύντομο βούτηγμα του τροφίμου μέσα σε νερό που βράζει. Χρησιμοποιείται για το καθάρισμα των αμύγδαλων, για το μαλάκωμα των τρυφερών χορταρικών ή για το ξεπίκρισμα των εσπεριδοειδών.

Ζαφορά ή Κρόκος ή Σαφράν

Οι ανθήρες του φυτού κρόκος με το χρυσοκόκκινο χρώμα. Εκλεκτό μπαχαρικό που δίνει χρώμα και γεύση στα ριζότα, στην παέγια και την ψαρόσουπα.

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Ιστορία Φύλλου Καταϊφι

Ινώδες, φίνο και ξεχωριστό, το φύλλο καταϊφι αρχικά παρασκευαζόταν σε μεγάλους, χάλκινους δίσκους σαν τεράστια πικάπ, τους οποίους πύρωναν με φωτιά πριν τοποθετήσουν τη ζύμη από αλεύρι, αλάτι και νερό. Στη συνέχεια, ένας μηχανισμός που έμοιαζε με βελόνα του πικάπ απελεύθερωνε τη ζύμη σε λεπτές γραμμές με κίνηση από το κέντρο προς το εξωτερικό του περιστρεφόμενου δίσκου. Σε λίγα δευτερόλεπτα, η θερμότητα είχε σχηματίσει τις ίνες του κανταϊφιού και ο τεχνίτης με μια κίνηση τραβούσε και μάζευε τις ψημένες ίνες. Σήμερα, ο τρόπος δε διαφέρει πολύ, αλλά με τη βοήθεια της τεχνολογίας εκσυγχρονίστηκε η διαδικασία και το αποτέλεσμα της παραγωγής. 

Κρίταμο

Μικρό φυτό που το συναντάμε σε βραχώδεις παραθαλάσσιες περιοχές. Είναι πλούσιο σε μεταλλικά άλατα, ιώδιο και βιταμίνες, για αυτό και είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Έχει θαυμάσια γεύση και χρησιμοποιείται σε σαλάτες, για άρωμα σε πίτες ή σάλτσες και γίνεται τουρσί.

Κρέμα σιμιγδαλιού

Με γεύση που θυμίζει γαλακτομπούρεκο, η κρέμα σιμιγδαλιού είναι μια πολύ ελαφριά κρέμα από ψιλό σιμιγδάλι, γάλα, ζάχαρη και, προαιρετικά, βανίλια και βούτυρο. Σερβίρεται με κανέλα, ξηρούς καρπούς ή φρούτα ενώ πρωταγωνιστεί γευστικά σε πολλές συνταγές ζαχαροπλαστικής. Στη Χρυσή Ζύμη, η κρέμα σιμιγδαλιού γίνεται με νερό και είναι νηστίσιμη.

Κορν φλάουρ

Το άνθος του καλαμποκιού. Σκόνη που χρησιμοποιείται για το δέσιμο σε σάλτσες ή κρέμες. Το αντίστοιχο προϊόν που προέρχεται από το σιτάρι είναι ο νισεστές.

Κονφί

Φρούτα ή λαχανικά διατηρημένα μέσα σε ζάχαρη πολλές ώρες περιχυμένα με μπράντι. Ο όρος χρησιμοποιείται και για κρέατα ή πουλερικά διατηρημένα μέσα στο δικό τους λίπος. Τα πιο γνωστά είναι το κονφί πάπιας ή χήνας.

Κονκασέ

Το αποφλοιωμένο ψιλοκομμένο ντοματάκι συσκευασμένο σε κονσέρβα, που περιέχει το λυκοπένιο, γνωστό για την αντιοξειδωτική του δράση.

Κολοκύθα

Με ζωηρό πορτοκαλί χρώμα και πλούσια γεύση έντονα δεμένη με την εποχή του φθινοπώρου, η κολοκύθα είναι πλούσια πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων και άλλων θρεπτικών συστατικών. Τη συναντάμε σε πίτες, σούπες και άλλες αλμυρές αλλά και γλυκές συνταγές.

Κις (Quiche)

Είδος ανοιχτής πίτας (τάρτα) με βαση μία τραγανή σφολιάτα και γέμιση με λαχανικά, τυριά, μπέικον και ελαφριά μπεσαμέλ ή κρέμα γάλακτος και αβγά. Η πιο γνωστή κις είναι η κις λωρέν με ζαμπόν ή μπέικον και τυρί.

Κεφαλοτύρι

Σκληρό, αλμυρό κίτρινο τυρί φτιαγμένο από πρόβειο γάλα ή κατσικίσιο γάλα (ή και με τα δύο είδη γάλακτος ταυτόχρονα) στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Λόγω της σκληρότητας και της νοστιμιάς του, το Κεφαλοτύρι καταναλώνεται ωμό σαν μεζές, τηγανητό σαγανάκι, ή προστίθεται τριμμένο σε φαγητά.

Κεφαλογραβιέρα

Συνδυάζοντας τα τυριά από τα οποία πήρε το όνομα της, η Κεφαλογραβιέρα είναι ένα σκληρό παραδοσιακό τυρί ωρίμανσης που χαρακτηρίζεται Π.Ο.Π με πλούσια αρώματα από πρόβειο και γάλα, ενώ η γεύση της είναι γεμάτη, ελαφρά έως μέτρια αλμυρή. Τη συναντάμε ως γέμιση σε πίτες και τάρτες, σε σάντουιτς ή και σε πιατέλες τυριών να συνοδεύει κάποιο κράσι.

Καυκαλήθρες

Μικρά φυτά με οδοντωτά φυλλαράκια και έντονη μυρωδιά (σε κάποιες περιοχές λέγονται και μυρώνια). Απαραίτητο χόρτο για τις ελληνικές πίτες ιδιαίτερα αγαπητό στην Πελοπόννησο, την Κρήτη, τη Σαντορίνη και στα Ιόνια νησιά.

Κατίκι Δομοκού

Λευκό, αλοιφώδες τυρί Π.Ο.Π με λίγα λιπαρά, που παρασκευάζεται από παστεριωμένο κατσικίσιο ή αιγοπρόβειο γάλα με προέλευση την περιοχή του Δομοκού Φθιώτιδας. Το συναντάμε σε συνταγές μαγειρικής ή ζαχαροπλαστικής αλλά και ως άλειμμα σε ψωμί.

Κάστερ πάουντερ

Η πολύ λεπτή ζάχαρη με τους μικρότερους κρυστάλλους. Διαλύεται εύκολα και χρησιμοποιείται σε κρέμες, μους και στη μαρέγκα.

Κασέρι

Ημίσκληρο λευκοκίτρινο τυρί Π.Ο.Π από πρόβειο ή μίγμα πρόβειου και κατσικίσιου γάλακτος. Έχει ευχάριστη γεύση και άρωμα και συμπαγή μάζα χωρίς, ή με ελάχιστες τρύπες. Το κασέρι τρώγεται ωμό, ιδίως όταν είναι ιδιαίτερα ωριμασμένο. Το συναντάμε κυρίως σε πίτες, ζυμαρικά και σε συνταγές που χρειάζονται ένα τυρί που δε λιώνει πλήρως αλλά διατηρεί την ελαστικότητα του όταν θερμαίνεται. 

Καρυδόψιχα

Η ψίχα του καρυδιού αφού αφαιρεθεί το σκληρό εξωτερικό τσόφλι.

Κάππαρη

Ακανθώδες φυτό που φυτρώνει κυρίως σε βραχώδη και ακαλλιέργητα εδάφη. Δίνει γεύση στις σαλάτες και τις σάλτσες και διατηρείται στο ξίδι τουρσί. Συλλέγεται στην καλύτερή της στιγμή φρέσκια, τους μήνες Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο.

Λιαστές ντομάτες

Ντομάτες που έχουν στεγνώσει στον ήλιο και έχουν αφυδατωθεί. Διατηρούνται συνήθως σε ελαιόλαδο και είναι υπέροχες στις σαλάτες μαζί με άσπρα φρέσκα τυριά ή σε μακαρονάδες.

Λάπατα ή Λάπαθα

Χόρτα με ξινούτσικη γεύση που συλλέγονται σε λιβάδια την άνοιξη και το χειμώνα. Νοστιμίζουν πίτες και ριζότα.

Λαδοτύρι

Το Λαδοτύρι Μυτιλήνης είναι ημίσκληρο, ελαφρώς μαστιχωτό τυρί Π.Ο.Π το οποίο παράγεται από πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα. Έχει λευκό ή λευκοκίτρινο χρώμα και πλούσια, μεστή γεύση. Ονομάζεται λαδοτύρι γιατί συντηρείται μέσα σε ελαιόλαδο που του δίνει την χαρακτηριστική του γεύση.

Μπουγάτσα Θεσσαλονίκης

Μπουγάτσα είναι είδος πίτας που έχει τις ρίζες της στην εποχή του Βυζαντίου, που είχαν παράδοση στα γλυκά ταψιού και τις πίτες. Μέσα στους αιώνες, η διάδοση και η τέχνη της εξελίχθηκε, ενώ απέκτησε τη σύγχρονη μορφή της στη Β. Ελλάδα και κυρίως από Θεσσαλονικείς και Σερραίους αρτοποιούς. Τη συναντάμε στη γλυκιά της εκδοχή με κρέμα, πασπαλισμένη με κανέλα και ζάχαρη άχνη και στην αλμυρή της με τυριά, πάντοτε με το φύλλο μαεστρικά τυλιγμένο γύρω από τη γέμιση, σαν φάκελος.

Μπεν μαρί

Τεχνική μαγειρέματος που χρησιμοποιείται για το λιώσιμο της σοκολάτας και το δέσιμο «ευαίσθητων» σαλτσών. Περιλαμβάνει δύο σκεύη, ένα μεγαλύτερο ταψί ή κατσαρόλα μέσα στο οποίο βράζει νερό και ένα μικρότερο (μπολ ή κατσαρόλα) όπου τοποθετείται το προϊόν που θέλουμε να ζεστάνουμε (σοκολάτα ή σάλτσα).

Μπέικιν πάουντερ

Διογκωτικό υλικό (σκόνη που περιέχει διττανθρακικό νάτριο) που χρησιμοποιείται στα κέικ, στα μάφινς και στα αφράτα γλυκίσματα του τηγανιού (τηγανίτες, βάφλες).

Μπατζίνα

Kαρδιτσιώτικη πίτα από τις λεγόμενες «τεμπελόπιτες» ή «ζυμαρόπιτες», δηλαδή τις πίτες που δεν έχουν φύλλο παρά μόνο …γέμιση. Συχνά το βασικό λαχανικό είναι το κολοκύθι σε συνδυασμό με τυριά, αυγά και γάλα ή γιαούρτι και η σταθεροποίηση της γέμισης επιτυγχάνεται είτε με τη χρήση αλευριού είτε φρυγανιάς (γαλέτας).”

Μελάνζ

Σημαίνει στα γαλλικά μείγμα και προέρχεται από το ρήμα «melanger» που σημαίνει «ανακατεύω».

Μαρινάρισμα

Η παραμονή για αρκετό χρόνο τροφίμων (κρεατικών, πουλερικών, ψαριών ή λαχανικών) μέσα σε υγρό που τα κάνει τρυφερά και νόστιμα. Μία συνηθισμένη μαρινάδα για κρέας ή πουλερικά περιλαμβάνει ξίδι, κρασί ή χυμό λεμονιού, λάδι και αρωματικά.

Μανιτάρια καλλιεργημένα

Τα μανιτάρια που καλλιεργούνται και βρίσκουμε όλο το χρόνο. Υπάρχουν μικρά, μεγάλα και μεσαία και τα βρίσκουμε και με το όνομα σαμπινιόν. Τελευταία καλλιεργούνται και τα μανιτάρια πλευρώτους.

Μακεδονίτικο Φύλλο Χοντρό

Σε όλη τη Μακεδονία το φύλλο γίνεται πολύ αφράτο. Η διαφορά έγκειται στο ότι χρησιμοποιείται βούτυρο αντί για λάδι και το βούτυρο δεν είναι κρύο αλλά λιωμένο ενώ αλείφεται συνεχώς και κλείνεται μέσα στη ζύμη. Αποτέλεσμα; Mια τραγανή ζύμη που έχει πολλές στρώσεις φύλλου.

Ντοματάκια Κρήτης

Μικρά ντοματάκια που πωλούνται συνήθως σε τσαμπιά. Έχουν γλυκιά υπέροχη γεύση και σφιχτή, κρουστή σάρκα. Υπέροχα στις σαλάτες αλλά και στις πίτες του καλοκαιριού.

Ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού

Η φλούδα τριμμένη σε πολύ λεπτό τρίφτη. Χρησιμοποιείται σαν άρωμα στα γλυκίσματα (κέικ) ή στα φαγητά.

Ξαίνω

Ο όρος χρησιμοποιείται για το καταΐφι και σημαίνει ότι το απλώνω για να πάρει όγκο και να αφρατέψει.

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Σφολιάτα

Η Σφολιάτα είναι είδος φύλλου που παρασκευάζεται με εναλλασσόμενα στρώματα ζύμης και βουτύρου και κατά το ψήσιμο χωρίζεται σε αλλεπάλληλα λεπτά φύλλα. Είναι αφράτη, με βουτυρένια γεύση και τη συναντάμε σε πλήθος φαγητών, όπως αλμυρές πίτες και τάρτες, αλλά και στη ζαχαροπλαστική σε μιλφέιγ, κρουασάν, γυαλάκια κ.α.

Στύφνος ή Στρύχνος

Ένα μικρό ζιζάνιο που βρίσκεται στους λαχανόκηπους και τα περιβόλια. Έχει πικρή γεύση (σε μεγάλες ποσότητες είναι δηλητηριώδες). Στην Κρήτη τρώγεται σα βραστό σαλατικό. Οι μικροί μαύροι καρποί του στύφνου μοιάζουν με χοντρόκοκκο πιπέρι και μπαίνουν σε μαρμελάδες, πίτες, τάρτες, σάλτσες δίνοντας πικάντικη γεύση.

Στραγγιστό γιαούρτι

Παράγωγο του γάλακτος, με σφιχτή και κρεμώδη υφή που το βρίσκουμε τυποποιημένο σε πλαστικές συσκευασίες αλλά και χύμα.Το συναντάμε ως συστατικό ή συνοδευτικό σε πλήθος μεσογειακών συνταγών (τζατζίκι, πιλάφι, γιαουρτλού) αλλά είναι εξίσου διαδεδομένο και στη ζαχαροπλαστική (κουλουράκια, κέικ, τούρτες, παγωτά).

Σπανάκι

Ένα πολύ νόστιμο και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά λαχανικό, το σπανάκι έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο, β-καροτένιο, βιταμίνες C, Ε, και Β, σελήνιο, ψευδάργυρο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Είναι πολύ καλό για τη σωστή λειτουργία του εντέρου ενώ συμβάλλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος. Το συναντάμε σε πράσινες σαλάτες, υγιεινά μαγειρευτά και βέβαια σε πολλά είδη πίτας.

Σουσάμι

Το σουσάμι προέρχεται από τις θερμές περιοχές της Ασίας. Ο σπόρος του σουσαμιού είναι καρπός με υψηλή διατροφική αξία και για αυτό χρησιμοποιείται για την παραγωγή σησαμελαίου, ταχινιού, χαλβά, αλλά κυρίως χρησιμοποιείται στην επιφάνεια του ψωμιού, αρτοσκευασμάτων, τσουρεκιών για εμπλουτισμό της γεύσης και για αρωματικούς λόγους.

Σαφράν

Δείτε ζαφορά ή κρόκος ή σαφράν.

Σαν Μιχάλη

Τυρί από τη Σύρο με χαρακτηριστική γεύση γεμάτη ένταση, πιπεράτη και ταυτόχρονα γλυκιά και κάπως φρέσκια. Παρασκευάζεται από αγελαδινό γάλα, μένει μέσα σε άλμη και προτού βγει στην αγορά ωριμάζει για 3-4 μήνες (μαλακό) ή για 5 (σκληρό, πιο πικάντικο). Εξαιρετικό σε πίτες αλλά και σκέτο με κρασί.

Σάλτσα τσίλι

Καυτερή σάλτσα που παρασκευάζεται από φρέσκες ή αποξηραμένες πιπεριές τσίλι και τη βρίσκουμε εμφιαλωμένη στο εμπόριο. Τη συναντάμε ως καρύκευμα σε πλήθος φαγητών αλλά αποτελεί και συστατικό άλλων πικάντικων dressings, όπως η σάλτσα arrabbiata, tabasco sauce κ.α.

Τυροβολιά

Ξινοτύρι Μυκόνου. Από αυτό φτιάχνεται και η κοπανιστή, άλλοτε ξινή και άλλοτε αλμυρή ή και γλυκιά.

Τσουκνίδες

Οι τσουκνίδες έχουν άρωμα λεπτό και γλυκιά γεύση και χρησιμοποιούνται κυρίως στην Κρήτη σα γέμιση σε πίτες αλλά και σε σούπες και ριζότα. Το μόνο πρόβλημα τους είναι η ισταμίνη που έχουν τα φύλλα της που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα.

Τσάιβ ή σκορδόπρασο ή σχοινόπρασο

Η γεύση του θυμίζει ελαφρά κρεμμύδι αλλά είναι πιο λεπτή και ντελικάτη και τα πράσινα φύλλα του είναι πολύ λεπτά και κόβονται με ψαλίδι. Δίνει ωραία εμφάνιση σε σούπες και σαλάτες.

Τοπική Παραδοσιακή Συνταγή

Η συνταγή που αντανακλά την πολιτισμική κληρονομιά του τόπου και διαμορφώθηκε στο χρόνο με βάση τα ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής αλλά και τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Γι’ αυτό, μπορεί συναντάμε πλήθος συνταγών με μικρές αλλα σημαντικές παραλλαγές που κρύβουν μέσα τους τη μοναδικότητα του κάθε τόπου.

Τζίντζερ ή πιπερόριζα

Η φρέσκια ρίζα που χρησιμοποιείται στην Κινέζικη μαγειρική και στην Ινδία είναι συστατικό του κάρι. Σε μορφή σκόνης (μπαχαρικό) μπαίνει σε μπισκότα, ψωμί και στις φρουτοσαλάτες ή τις πουτίγκες. Έχει καυτερή γεύση και ωραίο άρωμα.

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Φυτικές Ίνες

Οι φυτικές ίνες είναι ουσίες που βρίσκονται σε όλες τις φυσικές τροφές, και είναι σημαντικές για τη φυσιολογική λειτουργία της πέψης ενώ βοηθούν στη μείωση της χοληστερίνης και στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Εξαιρετική πηγή φυτικών ινών είναι τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα φρούτα με τη φλούδα τους, τα μαύρα ζυμαρικά, το ψωμί ολικής άλεσης και οι ξηροί καρποί.

Φυτικά έλαια

Τα Φυτικά Έλαια, ή Φυτικά Λίπη, είναι έλαια που παράγονται από τους καρπούς διάφορων φυτών . Χωρίζονται στα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά, τα οποία είναι ευεργετικά για τον οργανισμό, επειδή αποτελούνται από φαινόλες.

Φύλλο Μπουγάτσας ή Αέρος ή Τραβηχτό

Πολύ ελαστική ζύμη που ζυμώνεται στον… αέρα. Η ζύμη χωρίζεται σε μικρές μπάλες που μένουν στην άκρη μέχρι να φουσκώσουν και να διπλασιαστούν σε όγκο. Από κάθε μπαλάκι ζύμης, δημιουργείται ένα φύλλο διαστάσεων περίπου 1,5×2 μέτρων, τόσο λεπτό που είναι σχεδόν διάφανο. Το φύλλο αέρος ανοίγει με πέταγμα στον αέρα και θέλει εμπειρία ώστε να μην σκιστεί.

Φύλλο Κρούστας ή Βέργας για πίτες και γλυκά

Στην Ελλάδα υπάρχουν τόσες συνταγές για σπιτικό φύλλο όσες είναι και οι παραδοσιακές μαγείρισσες. Άλλες θέλουν το φύλλο κρουστό και τραγανό, άλλες πιο αφράτο, άλλες με πολύ και άλλες με λιγότερο λάδι. Το λεπτό Φύλλο Κρούστας απαιτεί μεγάλη επιδεξιότητα και εμπειρία στον χειρισμό της βέργας, γιατί τα φύλλα πρέπει να γίνουν πολύ λεπτά, σχεδόν διάφανα, ώστε να απορροφήσουν το σιρόπι των γλυκών του ταψιού.

Φρουί γλασέ

Φρούτα επεξεργασμένα με μία γυαλιστερή επικάλυψη με σιρόπι από ζάχαρη. Συνηθίζεται στα κεράσια, στα αχλάδια, τα βερίκοκα, τα σύκα, τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια.

Φουά γκρα

Το ανοιχτόχρωμο, καλοθρεμένο συκώτι της χήνας για χάρη του οποίου οι χήνες εκτρέφονται ειδικά (και υπερβολικά) σε ορισμένες περιοχές της Νοτιοδυτικής Γαλλίας. Εκλεκτό και πολύ ακριβό ντελικατέσεν.

Φέτα

Σίγουρα το πιο διαδεδομένο είδους τυριού στην Ελλάδα, καθώς συχνά στην καθημερινότητα η λέξη “τυρί” ταυτίζεται με τη φέτα. Λευκό, μαλακό ή ημίσκληρο τυρί Π.Ο.Π με πλούσια γεύση και υψηλή διατροφική αξία, σημαίνει ότι προέρχεται από συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας και γίνεται με γάλα από συγκεκριμένες φυλές αιγοπροβάτων. Αποτελεί απαραίτητο συστατικό της χωριάτικης σαλάτας ενώ είναι ο πρωταγωνιστής της τυρόπιτας, της σπανακοτυρόπιτας και πλήθος άλλων εδεσμάτων της ελληνικής κουζίνας.

Χωριάτικο φύλλο Ολικής Άλεσης

Η μέθοδος παρασκευής τροφής ολικής αλέσεως σημαίνει ότι ο καρπός του φυτού αλέθεται ολόκληρος, χωρίς την απομάκρυνση του φλοιού. Έτσι, τα προϊόντα ολικής άλεσης είναι ζυμωμένα με αλεύρι από ολόκληρο τον καρπό του σιταριου και αποτελούν πηγή φυτικών ινών που συμβάλλει στην καλή λειτουργία του οργανισμού μας.

Χωριάτικο Φύλλο

Αποτελεί τον βασικό πρωταγωνιστή στις παραδοσιακές χωριάτικες πίτες και σε πίτες που απαιτούν φύλλο με πιο χονδρή υφή όπως οι πίτες κυρίως με διάφορα χόρτα ή λαχανικά. Φτιάχνεται με σκληρό αλεύρι σίτου, νερό, ξύδι και λάδι ενώ το συναντάμε σε διάφορες παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα , μερικές φορές και ενδιάμεσα στη γέμιση, ώστε να γίνεται πιο σταθερή η πίτα.

Χαλούμι

Κυπριακό τυρί με άσπρο χρώμα, που παρασκευάζεται από μείγμα αγελαδινού και αιγοπρόβειου γάλακτος, αρωματισμένο με δυόσμο. Τηγανίζεται, ψήνεται και τρώγεται τριμμένο σε πίτες.

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ

Αν έχετε να μας προτείνετε καταχώριση, παρακαλούμε πατήστε εδώ